Τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου σήμερα, τελευταίο και του φθινοπώρου. Για κάποιους αυτό από μόνο του λέει πολλά, θετικά ή αρνητικά, για κάποιους άλλους όμως, γνωστούς και άγνωστους στο ευρύ κοινό, είναι μία ημέρα σταθμός, μία μέρα ορόσημο που είναι αφιερωμένη στη ζωή και το έργο τους. Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Τεχνών του Δρόμου, και της Ελεύθερης Έκφρασης στο Δημόσιο Χώρο. Κάθε τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου, η κοινότητα γιορτάζει την παγκόσμια ημέρα της, τη μέρα αφιερωμένη σε αυτή και τους ανθρώπους της.
Καλλιτέχνες ή μη (καλύτερα τον όρο να τον αναλύσουμε σημασιολογικά σε άλλο άρθρο), κυρίως αυτοδίδακτοι, με πάθος που, είτε προϋπήρχε είτε εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής τους με το αντικείμενο, για την τέχνη του graffiti αλλά και γενικότερα με τον χώρο των εικαστικών και σχετικών εφαρμογών (φωτογραφία, βίντεο, γλυπτική, γραφιστική κλπ). Άνθρωποι που συναντάμε καθημερινά γύρω μας, που κάποιοι ξέρουμε και κάποιοι όχι την, “παράλληλη” θα έλεγε κανείς, ταυτότητα τους.
Τους βρήκα, συζητήσαμε και ανταλλάξαμε απόψεις για το πώς αυτό το άρθρο μπορεί να αποτελέσει σταθμό στην αποδοχή του graffiti ως τέχνη, από την κορινθιακή, και όχι μόνο, κοινή γνώμη. Πώς μπορούν οι καλλιτέχνες του δρόμου, όπως τους αποκαλούν ή και αυτοαποκαλούνται, κάποιες φορές, να δώσουν φως, χρώμα και ζωντάνια στην περιοχή μας, ειδικά σε αυτούς τους περίεργους και δύσκολους καιρούς που ζούμε. Το σημαντικό μήνυμα, που πρέπει όλοι να κατανοήσουμε βαθιά μέσα μας, και όχι απλά να το ψελλίζουμε μηχανικά, είναι πως καλό είναι μπροστά στα δύσκολα να είμαστε ενωμένοι. Να προσπαθεί ο καθένας με τον τρόπο του να συμβάλλει ώστε να βελτιώσει τη ζωή των γύρω του, με κάθε μέσο. Μόνο έτσι μία κοινωνία προοδεύει, και όχι με το να φέρεται ο καθένας ατομικιστικά.
Κάποιοι μοιράστηκαν και τις απόψεις τους μαζί μου, πέρα από μέρος του προσωπικού τους φωτογραφικού αρχείου, και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό. Τα crews, οι ομάδες, οι παρέες, οι συλλογικότητες ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τους, που συνεργαστήκαμε για να δώσουμε στο φως της δημοσιότητας το άρθρο αυτό και το οπτικό αλλά και το γραπτό του υλικό, έχουν έδρα έως τώρα, ή στο ξεκίνημά τους τουλάχιστον, την πόλη της Κορίνθου, και την ευρύτερη περιοχή της. Είναι locals, και αυτό που διαβάζετε είναι αφιερωμένο σε αυτούς.
Πάνω: Nakama / Κάτω: Bsk / Πίσω: Καμπαναριό Αποστόλου Παύλου
Να το δούμε πρώτα όμως, λίγο πιο σφαιρικά το αντικείμενο, με μια αστραπιαία αναφορά στην ιστορική προέλευση αλλά και τις κοινωνικές, ψυχολογικές αιτίες και αφορμές εμφάνισης και εγκαθιδρυσής του στον αστικό ιστό.
Από την αρχή της “καριέρας” τους οι άνθρωποι, δηλαδή όλοι μας, αισθανόμαστε πολλές φορές εγκλωβισμένοι και ανελεύθεροι μέσα στα κοινωνικά σύνολα όπου εντασσόμαστε αναγκαστικά, από τη γέννηση μας και μετέπειτα, είτε αυτά είναι πεπαλαιωμένα και αρτηριοσκληρωτικά, είτε αυτά είναι πιο “προοδευτικά”, όντας άρρηκτα συνδεδεμένα με μια μορφή “δικαίου”, όπως αυτή ορίζεται από την εκάστοτε ευρύτερη κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική υπόσταση του συνόλου, την έγγραφη και άγραφη νομοθεσία.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Τεχνών του Δρόμου, και της Ελεύθερης Έκφρασης στο Δημόσιο Χώρο, οφείλουμε να αναλογιστούμε πως το graffiti για πολλούς συνανθρώπους μας, μάλλον ήταν και είναι το μέσο, καθώς και η αφορμή παράλληλα να αποτοξινωθούν από τα “πρέπει” που τους επιβάλλονται. Να αισθανθούν απομακρυσμένοι από τη μαζικότητα του συνόλου, να εκτονώσουν τα όποια αρνητικά και ασφυκτικής φύσεως συναισθήματα που τους δημιουργούνται.
Οι τοιχογραφίες στο δημόσιο χώρο δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται πρώτη φορά τη σημερινή εποχή, αφού παρόμοια γραφήματα, πέρα από το ότι έχουν βρεθεί σε σπήλαια της παλαιολιθικής εποχής, είχαν και διαρκή παρουσία σε αρχαιοελληνικές, αιγυπτιακές, ρωμαϊκές πόλεις, σε δημοτικής χρήσης εγκαταστάσεις (στην ‘Έφεσο της Μικράς Ασίας, σε σπίτια στην Πομπηία κ.α.), αλλά και στο σινικό τείχος της Κίνας.
Παλαιολιθικό Graffiti / Πηγή: www.thoughtco.com
Για περισσότερα παραδείγματα μπορεί ο καθένας να ανατρέξει στο διαδίκτυο με μία προσωπική αναζήτηση, ώστε σε πρώτο στάδιο να κατανοήσει βαθιά, ότι όλο αυτό που συμβαίνει στην εποχή μας, και σε πολλές περιπτώσεις είναι κατακριτέο από μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, για λόγους που όλοι μας κατανοούμε, προκύπτει από την αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί, και η τοιχογραφία είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί.
Σήμερα θα μιλήσουμε για το graffiti χωρίς ανάθεση, και το υλικό που θα δείξουμε αφορά έργα με προσωπική πρωτοβουλία του καλλιτέχνη, άλλοτε παράνομα και άλλοτε “νόμιμα”, σε χώρους που δεν ενοχλούν κανένα δηλαδή.
Σε όλες τις ομάδες ανατέθηκε η εξής ερώτηση:
“Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την νομιμότητα της τέχνης του δρόμου, τι σημαίνει για εσάς δημόσια και τι ιδιωτική περιουσία, και πώς θα μπορούσατε με τη δράση σας να επέμβετε και να αλλάξετε την πόλη ή την κοινότητα εντός της οποίας ζείτε, κινείστε και ονειρεύεστε;”
Μαζί με επιλεγμένες φωτογραφίες από το έργο τους, θα υπάρχει συνοδευτικά και η εκάστοτε απάντηση. Η κάθε ομάδα διατύπωσε τις σκέψεις της ελεύθερα.
Nakama
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
“Ένας από τους λόγους που ξεκινήσαμε το γκράφιτι ήταν επειδή είναι παράνομο. Δεν θέλουμε νομιμότητα, ούτε θα έπρεπε να τίθεται συζήτηση για αυτήν. Είτε δημόσια είτε ιδιωτική περιουσία, την στιγμή που έχει χτιστεί πάνω στη γη, στο χώμα και τη χώρα και τον κόσμο, που ανήκει σε όλους μας, έχουμε δικαίωμα να παρέμβουμε σε αυτή, γιατί τη στιγμή που με το έτσι θέλω μας επιβάλλουν μια συγκεκριμένη αισθητική, χωρίς να μας ρωτήσει κανείς τους αν είμαστε σύμφωνοι, θα επιβάλλουμε και εμείς με το έτσι θέλω τη δική μας.
Μας βομβαρδίζουν όλη μας τη ζωή, όλη τη διάρκεια της ημέρας, με κατευθυνόμενες ειδήσεις και διαφημίσεις, τόσο τηλεοπτικές αλλά και στους δημόσιους χώρους όπου αλληλεπιδρούμε. Ως αντίδραση και απάντηση, θα βομβαρδίζουμε και εμείς ό, τι μπορούμε με ζωγραφιές.”
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
Nakama / Nkms Crew
Eldmi, Bsk
Eldmi / Bsk Crew
Eldmi / Bsk Crew
Eldmi / Bsk Crew
“Στον σύγχρονο υπερκαταναλωτικό κόσμο, η ροή χρήματος, η απόκτηση ανούσιων ”αγαθών” και η προβολή τους σε ψηφιακές πλατφόρμες αποτελεί μέσο επικύρωσης της ευημερίας και της σταθερότητας του τεχνητού αυτού οικοσυστήματος. Ο οξύς ατομικισμός εδραιώνεται ως μοναδική μεθοδολογία αυτο-επικύρωσης, ενώ οι διαφημίσεις και οι επιγραφές που ‘κοσμούν’ το αστικό περιβάλλον μας εγκλωβίζουν σε αυτή.
Αντιθέτως, η αποκαλούμενη «τέχνη του δρόμου» και το γκράφιτι λειτουργούν ως μία εικαστική εισβολή-ανακατάληψη χώρου όπου αναζητείται μια οπή στη συστοιχία ιδιοκτησιών και υλιστικών προτροπών που μας περιβάλλουν. Μία οπή για τον ορισμό της αυτοεικόνας του δημιουργού και μια ανοικτή δήλωση απόρριψης της βίαιης επιβολής των σύγχρονων κανόνων αισθητικής του καταναλωτή.
Ενώπιον της προαναφερθείσας λειτουργίας, η ιδιοκτησία σε κάθε μορφή χάνει την σημασία της και το βάρος της ερμηνείας του εικαστικού αποτελέσματος, αφήνεται στον εκάστοτε παρατηρητή.”
Eldmi / Bsk Crew
Eldmi / Bsk Crew
Eldmi / Bsk Crew
Eldmi / Bsk Crew
Risko
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
“Βασικός εκπρόσωπος της τέχνης του δρόμου είναι αναμφισβήτητα το graffiti.
Η τέχνη του δρόμου αποτελεί κομμάτι της κοινωνικής, πολιτικής, καλλιτεχνικής αλλά και νομικής συνείδησης των εμπλεκομένων, καθώς οι προεκτάσεις της συγκεκριμένης μορφής εκδήλωσης συμπεριφοράς επιδρά σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μιας ζωντανής πόλης. Πολλές είναι οι περιπτώσεις όπου έργα που έγιναν σε δημόσια κτίρια έδωσαν χρώμα στις γκρίζες πόλεις και φρόντισαν να δώσουν το δικό τους κοινωνικό μήνυμα σε διάφορα ζητήματα που απασχολούν και διχάζουν τις κοινωνίες.
Θεωρούμε λοιπόν πως η τέχνη του δρόμου, με σεβασμό πάντα στους πολίτες πρέπει να διαχωριστεί από την έννοια του “βανδαλισμού” των ξένων ιδιοκτησιών και να συνδεθεί με την ανάπτυξη και έκφραση με ένα διαφορετικό τρόπο, και τη θετική επιρροή που ασκεί ιδίως στους νέους. Ως ενεργά μέλη της τέχνης του δρόμου προσπαθούμε σαν ομάδα να ομορφύνουμε την πόλη που μεγαλώσαμε, να περάσουμε τα δικά μας μηνύματα και να αφήσουμε μια αισιόδοξη πινελιά για τις επόμενες γενιές.
Η τέχνη του δρόμου εκφράζει με το δικό της τρόπο ιδανικά και αξίες που έχουν ξεχαστεί στην εποχή μας και φροντίζουμε να τα θυμίζουμε για ένα κόσμο καλύτερο και πολύχρωμο αφήνοντας πίσω τη γκρίζα και απρόσωπη όψη της πόλης.“
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
Risk / Risko Crew
Sinza, Akme
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
“Αρχικά, θα αναφερθώ στο πώς αντιλαμβάνομαι την ιδιωτική και δημόσια περιουσία. Είτε είναι ιδιωτική, είτε δημόσια, δεν μας δίνεται το δικαίωμα να επέμβουμε αισθητικά ή με τον οποιονδήποτε τρόπο με καμία δικαιολογία, ακόμα και η δημόσια περιουσία, όπως μια πλατεία για παράδειγμα, μας δίνεται για να την χρησιμοποιούμε με συγκεκριμένο τρόπο και σεβασμό καθώς ανήκει σε όλους, και ας μην ξεχνάμε πως υπάρχει κάποιος λόγος που κατασκευάζεται και ίσως διακοσμείται συγκεκριμένα.
Ενδεχομένως, εάν δεν υπάρχει έγκριση από τις αρμόδιες αρχές για να επέμβουμε “καλλιτεχνικά” σε κάποια δημόσια περιουσία ή αντίστοιχα δεν υπάρχει η έγκριση από τον ιδιοκτήτη της εκάστοτε ιδιωτικής περιουσίας, τότε φυσικά δεν υπάρχει καμία νομιμότητα.
Κατά την γνώμη μου η πόλη που ζούμε θα πρέπει να παραχωρήσει κάποιους χώρους οπού θα μπορεί εύκολα ο οποιοσδήποτε να δημιουργεί και να εκφράζεται μέσω των σχεδίων και των χρωμάτων που χρησιμοποιεί. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να δοθεί η ευκαιρία της έκφρασης μέσω αυτής της μορφής τέχνης, να γίνει αποτροπή των καλλιτεχνών από το να βάφουν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες που δεν προορίζονται προς βάψιμο, κάτι που μπορεί να καταλήξει σε βανδαλισμό, το αντίθετο αποτέλεσμα αυτού του είδους τέχνης ή και τρόπου έκφρασης για κάποιους, αλλά και να στο να ομορφύνουν με χρώμα, σχέδια και κουλτούρα αναξιοποίητοι, γκρι και μουντοί τοίχοι σε όλη την πόλη, μετατρέποντας διάφορες γωνίες αυτής της πόλης σε όμορφους καμβάδες.”
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
Sinza / Akme Crew
Riots
Riots Crew
“Είναι δεδομένο ότι η ζωγραφική πάνω σε ξένη περιουσία, είτε αυτή είναι ιδιωτική είτε δημόσια, συνιστά παράνομη πράξη αν δεν υπάρχει συναίνεση του ιδιοκτήτη της.
Επομένως, το ιδανικό είναι αφενός μεν οι καλλιτέχνες του δρόμου να αναζητούν αυτή την συναίνεση προτού δράσουν, αφετέρου δε οι ιδιοκτήτες των κτισμάτων, ιδιώτες ή Δημόσιο, να μην διστάζουν να παρέχουν την συναίνεσή τους προκειμένου να δημιουργηθεί κάτι όμορφο.
Άλλωστε, υπό συνθήκες παρανομίας και χρονικής πίεσης λόγω ενδεχόμενης αφίξεως της Αστυνομίας, η τέχνη του δρόμου, όση αδρεναλίνη και να έχει, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να φτάσει σε ένα αξιόλογο αισθητικό επίπεδο.”
Riots Crew
Riots Crew
Riots Crew
Riots Crew
Bla, Enoxoi
Bla / Enoxoi Crew
Bla / Enoxoi Crew
Bla / Enoxoi Crew
Bla / Enoxoi Crew
Bla / Enoxoi Crew
Bla / Enoxoi Crew
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω πως, υπάρχουν και άλλοι Κορίνθιοι, πολύ καλοί σχεδιαστές που δεν αναφέρονται σε αυτό το άρθρο, είτε γιατί δεν ήρθαμε σε επικοινωνία, είτε γιατί οι ίδιοι δεν επιθυμούν τη δημόσια προβολή του έργου τους.
Παρ’ όλα αυτά, τους ευχαριστούμε για τη συμβολή στην ανάπτυξη του τοπικού graffiti, και για την έμπνευση που έχουν ίσως δώσει και στους υπόλοιπους.
Παρακάτω παραθέτω υλικό από κάποια προσωπικά μου έργα.
Α.Κ.
Α.Κ. / Eldmi / Nadir
Α.Κ. / Eldmi
Α.Κ.
* Όλοι οι προαναφερόμενοι καλλιτέχνες, κατόπιν συνεννόησης, θα μπορούσαν με χαρά να σχεδιάσουν σε οποιαδήποτε επιφάνεια τους ζητηθεί, με σκοπό τον καλλωπισμό των δημόσιων χώρων της πόλης της Κορίνθου αλλά και οποιασδήποτε περιοχής, καθώς και ιδιωτικών χώρων.
Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας.
Α.Κ.
Hashtags: #Graffiti #Streetart #Wallpaper #Korinthos #Corinth #VisitKorinthos #Peloponnese #Mural #Spray #Cans
#MasksnGloves #AggelosKourtidis #aggkourtidis #Nakama #Nkms #Bsk #Eldmi #Risk #Riskotek #Riots
#Akme #Enoxoi #Bla
Σύνταξη, Επιμέλεια: Κουρτίδης Άγγελος, Graphic Designer & Graffiti Artist, www.aggeloskourtidis.com
Σε συνεργασία και με προτροπή του Πολιτιστικού και Τουριστικού Δικτύου Visit Korinthos
Συλλογή Φωτογραφικού Υλικού: Nakama, Eldmi, Risko, Akme, Riots, Bla
