Οι εκλογές του Επιμελητηρίου, αν και έχει περάσει 1,5 χρόνος απο τότε που τελειώσαν, εξακολουθούν να δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερα πάθη και μισαλοδοξία.
Αρρωστημένο σίγουρα αλλά πραγματικότητα ταυτόχρονα.
Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Παναγιώτης Πιτσάκης, είναι διαρκώς στο στόχαστρο επιθέσεων, που δεν έχουν καμία σχέση με την διοίκηση του Επιμελητηρίου, αλλά είναι καθαρά προσωπικές και ως εκ τούτου χυδαίες.
Σχεδόν καθημερινά, γίνεται στόχος κανιβαλικών επιθέσεων, απο γνωστά κέντρα, τα οποία προσπαθούν να τον ευτελίσουν σαν άνθρωπο, επιχειρηματία και προσωπικότητα.
Είναι απορίας άξιο, ότι σε όλες αυτές τις επιθέσεις συνήθως αντιδρά με στωϊκότητα και είναι σπάνιες οι δικαιολογημένες εξάρσεις του.
Δέχεται προσωπικές επιθέσεις, που αγγίζουν και την οικογένεια του, επειδή ετσι μπορούν να τον πονέσουν.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Κορινθίων αλλά και σύσσωμος ο επιχειρηματικός κόσμος, δεν είναι απλά κοντά του, αλλά διαπιστώνει ότι μέσα σε ένα χρόνο το επιμελητήριο απογειώθηκε και αποκαθίσταται σιγά-σιγά η εμπιστοσύνη όλων στον θεσμό.
Ο Πιτσάκης δεν κινδυνεύει, γιατί η προσπάθεια να τον ματώσουν κοινωνικα είναι μάταιη και γυρίζει στους ηθικούς αυτουργούς.
Είναι ένας αυθεντικός τύπος, που δεν προσποιείται, δεν γλύφει κανένα, δεν λέει ΨΕΜΜΑΤΑ σε κανένα και ακολουθεί την καρδιά του, ακόμα και όταν αυτό έχει κόστος.
Η αυθεντικότητα και η μπέσα του είναι οι λόγοι που σήμερα η ομάδα Πιτσάκη σε πολιτικό επίπεδο είναι μεγάλη πολυεπίπεδη και διακρώς ισχυροποιείται.
Και είναι μία πολιτική ομάδα που επεκτείνεται απο τους Αγίους Θεοδώρους ως τα Ροζενά.
Φοβούνται την ισχυροποίηση της “ομάδας Πιτσάκη”, αλλά δεν μπορούν να την αποτρέψουν, ούτε να την μειώσουν.
Οι αφελείς απλά δεν γνωρίζουν ότι δεν είναι η ώρα για το πολιτικό βήμα του προέδρου του Επιμελητηρίου και αυτό θα γίνει όταν ολοκληρώσει τις δεσμεύσεις του στον επιχειρηματικό κόσμο της Κορινθίας και μόνο.
Μέχρι τότε ας κοιμούνται ήσυχοι. Και όταν γίνει θα γίνει με δημόσιο τρόπο και όχι στα παρασκήνια ή μέσα απο ίντριγκες και βρωμιές…!
Είπαμε υπάρχουν και άνθρωποι που έμαθαν την μπέσα απο την κούνια και με αυτή ζούν.
