Αναμνήσεις… άλλοτε καλές, άλλοτε κακές, άλλοτε περίεργες και κάποιες φορές αστείες. Αναμνήσεις ανθρώπων, γεγονότων, στιγμών και συναισθημάτων. Αναμνήσεις προσώπων, αισθήσεων και γεύσεων. Τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, αλλά όλες τους έχουν ένα κοινό… είναι δικές σου!
Είναι όλα αυτά που έχεις ζήσει και θυμάσαι με τέτοια ευκολία, όπως όταν κλείνεις την πόρτα του σπιτιού σου φεύγοντας. Είναι το παρελθόν σου που βρίσκεται πάντα εκεί, πίσω σου, να σε ακολουθεί πεισματικά, το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να αλλάξεις στη ζωή… το παρελθόν! Είναι όλα αυτά που σε έχουν κάνει αυτό που είσαι. Καλός, κακός, εγωιστής, γλυκός, απότομος… ό,τι και να είσαι, αν κοιτάξεις στις αναμνήσεις σου, θα βρεις το γιατί.
Είναι η παντοτινή σου συντροφιά, η παρέα που δεν θα σε εγκαταλείψει ποτέ, δεν μπορεί άλλωστε! Τις κουβαλάς παντού, δεμένες σφιχτά στο μυαλό σου, μα ελεύθερες… μπορούν να ξεπηδούν και να σε αναστατώνουν όποτε εκείνες θέλουν! Και μάντεψε… το φταίξιμο είναι πάντα δικό σου.
Οι αναμνήσεις σου είναι εσύ… ένα ολόκληρο «εσύ» με ένα πελώριο «γιατί». Γιατί αυτό, γιατί εκείνο… γιατί έτσι! Σταμάτα να τις σκέφτεσαι άλλο, πάει πέρασαν, τις παντρεύτηκες τώρα. Δεν μπορείς να τις σκοτώσεις, δεν μπορείς να τις αλλάξεις. Και ξέρεις τι λένε… αν δεν μπορείς να αποφύγεις κάτι, απόλαυσέ το. Γι’ αυτό απόλαυσε τις αναμνήσεις σου, γέλα μαζί τους γιατί είναι εσύ, κι αν δεν γελάμε με τον εαυτό μας με ποιον θα γελάμε άραγε;
