Η 25η Μαρτίου αποτελεί, ενδεχομένως, τη σημαντικότερη εθνική επέτειο και εθνική εορτή του ελληνικού κράτους, καθώς σηματοδοτεί την έναρξη των προσπαθειών για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό και τη συγκρότηση ενός ανεξάρτητου εθνικού κράτους.
Η πρώτη εθνική επέτειος εορτάστηκε δέκα χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, δηλαδή το 1838. Με βασιλικό διάταγμα, ο Όθωνας όρισε την 25η Μαρτίου ως ημέρα εορτασμού και μνήμης της έναρξης της ελληνικής επανάστασης.
Το 1875, παράλληλα, ξεκίνησε η οργανωμένη, αλλά μη θεσμοθετημένη, συμμετοχή του στρατού, με τις στρατιωτικές παρελάσεις να παίρνουν σάρκα και οστά. Το «παρών» έδινε, εκείνα τα χρόνια, και το ένοπλο σώμα των φοιτητών, γνωστό και ως «πανεπιστημιακή φάλαγγα».
Ωστόσο, η επίσημη καθιέρωση και νομοθέτηση όλων των παραπάνω δεν συντελέστηκε παρά μόνο κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά.
Οι εορτασμοί — σταθμοί
Πέραν των καθιερωμένων εορτασμών, υπάρχουν και οι λεγόμενες «μεγάλες-ξεχωριστές» εθνικές εορτές, οι οποίες χρονικά συμπίπτουν με κάποια ιδιαίτερα ιστορικά γεγονότα.
Το 1921, όταν εορτάζονται τα 100 χρόνια της επανάστασης, οι εκδηλώσεις είναι περιορισμένων διαστάσεων, λόγω της μικρασιατικής εκστρατείας, ενώ το 1971, με τη συμπλήρωση 150 ετών, η στρατιωτική χούντα επιλέγει να συνδιοργανώσει τους εορτασμούς μαζί με την Εκκλησία, πραγματοποιώντας μεγαλεπήβολες εκδηλώσεις στην Αγία Λαύρα.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στην 25η Μαρτίου του 1932, όταν πραγματοποιείται η αποκάλυψη του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, στη Βουλή των Ελλήνων, όπως επίσης και η 25η Μαρτίου του 1924, όταν ιδρύεται η Β’ Ελληνική Δημοκρατία.
Το 2021 συμπληρώνονται 200 χρόνια από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, μία ιστορική στιγμή για όλο τον ελληνισμό. Τα μηνύματα της εθνικής επετείου — αγώνας για ισότητα, ελευθερία και αδελφοσύνη — είναι πάντα εξαιρετικά επίκαιρα. Η ιστορία δεν πρέπει να είναι μουσείο, καθώς «οι νέοι θα πρέπει να προσπαθήσουν να καταλάβουν τι έκανε τους Έλληνες του 1821 να επαναστατήσουν».
