Το άλλοτε κραταιό Ξυλόκαστρο,που αποτελούσε των εκ δυσμάς ανερχόμενο κίνδυνο για την Βόρεια Πελοπόννησο, έχει προ πολλού πέσει σε νάρκη…
Η πορεία ανάπτυξης του διακόπηκε βίαια, ο κοσμοπολίτικος αέρας που άρχισε να φυσά στην περιοχή κόπασε..
Οι μεγάλες προοπτικές του να γίνει ένας ακόμα και διεθνής πόλος τουρισμού, δεν προχώρησαν ποτέ.
Σήμερα σπάνια ακούς κάτι για το Ξυλόκαστρο…
Έργα υποδομής δεν γίνονται πλέον γιατί σπάνια γίνονται ακόμα και έργα βιτρίνας.
Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες της δεκαετίας του 2000…έμειναν όνειρα.
Ολα κόπασαν και μετά την πρώτη θητεία του Αντώνη Κλαδούχου και οι δημοτικές αρχές περιορίστηκαν στην διαχείριση της καθημερινότητας χωρίς κάποιο σχέδιο για το μέλλον.
Ο σημερινός δήμαρχος που εκλέχθηκε το 2014 είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ευγενής και καλής πρόθεσης αλλά περιορίστηκε σε ρόλο διαχειριστή και μόνο.
Η αντιπολίτευση από την στιγμή που κουράστηκε ο Ανδρέας Ζάρρος έπαψε να υπάρχει ως θεσμική δρώσα κοινωνική δύναμη.
Η ραθυμία του δήμου στο σύνολο του ίσως χωρίς να έχει αυτή την πρόθεση μετέτρεψε το Ξυλόκαστρο του Ρουμενίγκε και των μεγάλων οραμάτων και πάλι σε μία κωμόπολη που προσπαθεί να ζήσει 2-3 μήνες το καλοκαίρι.
Αυτό είναι όλο.
Η νέα γενιά αρνείται τις ευθύνες της και δεν θέλει να βγεί μπροστά και να φέρει και πάλι ελπίδα.
Δεν έχει καμία σημασία αν έγιναν λάθη και ποιοί τα έκαναν, δεν έχει σημασία αν έκανε λάθος επιλογές και ο κόσμος.
Σημασία έχει ότι το Ξυλόκαστρο που είχε γίνει ηγεμονική δύναμη στην Δυτική Κορινθία, εγκατέλειψε νωρίς…
Ολα δείχνουν ότι και οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα είναι μία ακριβώς απο τα ίδια.
Τίποτα το καινούριο, τίποτα το εντυπωσιακό που θα έδινε ορμή δεν κινείται.
Η δημοτική αρχή του κ. Ηλία Ανδρικόπουλου όλα δείχνουν ότι όσο διαρκεί η νάρκη θα επανεκλεγεί χωρίς να κάνει τίποτα το σημαντικό.
Και γιατί να κάνει αφού κανείς δεν έχει διάθεση να αντιδράσει;
Θα εκλεγεί ελλείψει γενικού ενδιαφέροντος και ραθυμίας.
Και να σκεφτεί κανείς ότι στον δήμο Ξυλοκάστρου υπάρχει η πιο τουριστική χειμερινή αγορά της χώρας τα Τρίκαλα, που και αυτά αντέχουν απο την προσωπική ευθύνη των επιχειρηματιών, γιατί έργα τουριστικής υποδομής δεν βλέπουν και δεν θα δούν διότι δεν υπάρχουν καν μελέτες γιατί δεν υπάρχει όραμα και δεν υπάρχει σχέδιο…!
Ολα στην τύχη τους και στην ιδιωτική πρωτοβουλία…!
Οι νέοι που θα έφερναν αλλαγή αρνούνται την συμμετοχή, οι παλιότεροι αυτό τον τρόπο ξέρουν για να επανεκλεγούν στις καρέκλες και το όμορφο Ξυλόκαστρο που πήγε να αγγίξει το θαύμα θα υποχωρεί διαρκώς…!
To κοσμοπολίτικο Ξυλόκαστρο έχει χαθεί πριν καιρό δυστυχώς…
Ιούλιος 2017
Street Life
