Για τους αρχαίους Έλληνες ήταν αδιανόητο να φάνε μόνοι.
«Το να φάει κανείς μόνος του, δεν σημαίνει ότι γευματίζει, αλλά ότι
γεμίζει το στομάχι του σαν τα ζώα», λέει κατηγορηματικά ο Πλούταρχος
. Το
συμπόσιο, το οποίο διαδραμάτιζε σπουδαιότατο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων
ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένα απλό γεύμα.
Συζητήσεις- φιλοσοφικές
και μη-πνευματικά παιχνίδια, μουσική, θέατρο, χοροί, περιλαμβάνονταν στο
πρόγραμμα των συμποσίων, όπως βέβαια και οι ερωτοτροπίες.
Πέραν αυτών,
και όπως το λέει και η λέξη, συμπόσιο είναι η συγκέντρωση ανθρώπων που
πίνουν μαζί. Μια τελετουργία, θα μπορούσε να πει κανείς, κατά την οποία
σφυρηλατούσαν φιλίες., συνεργασίες, συμμαχίες, μια κατεξοχήν ανδρική
λειτουργία με κοινωνικό περιεχόμενο.
