Η Αποστολική Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου αναγγέλλει μετά θλίψεως την εις Κύριον εκδημία της μακαριστής Ηγουμένης του Ι. Ησυχαστηρίου «Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» Μαψού Κορινθίας ΓερόντισσαςΜεθοδίας (κατά κόσμον Αγγελικής Φλέσσα).
Η Νεκρώσιμος αυτής Ακολουθία εψάλη σήμερον 4ην Οκτωβρίου τ. ε., ώρα 10ηπρωϊνή στον Καθολικό του Ιερού Ησυχαστηρίου κεκλεισμένων των θυρών, τηρουμένων όλων των υγειονομικών μέτρων προστασίας για την διασπορά του ιού Covid-19.
Η είδηση του θανάτου της μακαριστής έφθασε ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας συνιερουργούσε με πλειάδα Αρχιερέων στον Καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο για τα ονομαστήριά του και για την συμπλήρωση τριών ετών από της εκδημίας της μητέρας του Ασπασίας.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας εψάλη υπό των αγίων Αρχιερέων το προγραμματισμένο Μνημόσυνο των γονέων του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας και βεβαίως κατ᾿ αυτό αναπέμφθηκε δέηση για την αοίδιμο Γερόντισσα Μεθοδία.
Η Γερόντισσα Μεθοδίαήταν πτυχιούχος της Σχολής Κοινωνικής Εργασίας (Κοινωνική Λειτουργός) και διπλωματούχος Καθηγήτρια Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής μουσικής του Ωδείου Αθηνών. Ήταν υπότροφος του Ωδείου Αθηνών όλα τα έτη των σπουδών της σε δύο σχολές: Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής μουσικής και Φωνητική – Κλασσικό τραγούδι.
Από νεαράς ηλικίας (18-19ετών)αφιερώθηεξ᾿ ολοκλήρου στο Θεό ενταχθείσα στην Αδελφότητα «Τιμίου Σταυρού», που ίδρυσε ο π. Νήφων Θωμαδάκης ομού με την Γερόντισσα ΦοίβηΚαράκη και άλλες αφιερωμένες κοπέλλες. Η Αδελφότητα αυτή συνέστησε το Ίδρυμα με την επωνυμία «Σπίτι του παιδιού» και αργότερα «ΒΗΘΛΕΕΜ», που σκοπό είχε την προστασία και την φροντίδα ορφανών και εγκαταλελειμμένων παιδιών. Εκτός από την αγάπη, την προστασία, την καλή ανατροφή, τη μόρφωση κ.λ.π. των παιδιών η φροντίδα τους έφθανε έως την επαγγελματική τους αποκατάσταση και τον γάμο. Στο έργο αυτό η Γερόντισσα Μεθοδία παράλληλα με τις σπουδές αλλά και μετά, ως Κοινωνική Λειτουργός πλέον, εργάσθηκε στα ορφανά παιδιά και ως υπεύθυνη στο Οικοτροφείο φοιτητριών για 15 περίπου χρόνια.
Το 1988 εγκαταβιώνει, ως δόκιμος Μοναχή, στο Ι. Ησυχαστήριο Τιμίου Σταυρού Μαψού Κορινθίας με Ηγουμένη την Γερόντισσα ΦοίβηΚαράκη. Το 1990 γίνεται η Κουρά της εις Μεγαλόσχημον Μοναχή και παίρνει το όνομα Μεθοδία.
Λόγοι υγείας οδήγησαν το 1990 την Γερόντισσα Φοίβη να παραιτηθεί εθελουσίως από την Ηγουμενία. Τότε ηαδ. Μεθοδία εκλέγεται παμψηφεί από την αδελφότητα ως Ηγουμένη του Ι. Ησυχαστηρίου. Η παράδοση της σκυτάλης της Ηγουμενίας από την Γερόντισσα Φοίβη στην Γερόντισσα Μεθοδία, με την Χάρη του Θεού, υπήρξε υποδειγματική και διατηρήθηκε έτσι 23 χρόνια, (μέχρι τελευτής της Γερ. Φοίβης). Η ενότητα, η αμοιβαία αγάπη, η εκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός αντανακλούσε καθημερινά στην ζωή της αδελφότητος.
Η Γερόντισσα Μεθοδίααπό την ημέρα που ανέλαβε την Ηγουμενία, με τα χαρίσματα που ο Θεός την είχε προικήσει, αγωνίστηκε πολύ σκληρά σε όλους τους τομείς του Ι. Ησυχαστηρίου. Αυτό που κυρίως την χαρακτήριζε πέρα από την ειλικρίνεια και την καθαρότητα του χαρακτήρα της είναι ότι προσέγγιζε και διείσδυε στο κάθε τι με τέτοιο τρόπο ώστε με ό,τι καταπιανόταν (από πολύ ασήμαντα έως πολύ σημαντικά) τα έφερνε εις πέρας με την ίδια υπευθυνότητα, γεγονός που δημιουργούσε αίσθημα ασφάλειας τόσο στην αδελφότητα όσο και στους γύρω της.
Αναλαμβάνοντας ως Ηγουμένη άρχισε την οργάνωση και την αναμόρφωση του Ι. Ησυχαστηρίου με σκοπό την τελειότερη λειτουργία του σύμφωνα με το πνεύμα του γνήσιου Ορθόδοξου Μοναχισμού αλλά και την πρακτική καθημερινότητά του.
Επεξέτεινε κτιριακώς το Ι. Ησυχαστήριο, έκτισε εξ υπαρχής μεγάλο Καθολικό Ναό επ᾿ ονόματι της Αγίας Τριάδος, τον οποίο, δυστυχώς, δεν ευτύχησε να τον δει εγκαινιασμένο και κυρίως συνέργησε στην αύξηση των μελών της Αδελφότητος.
Η κοινωνική προσφορά είναι ταυτισμένη εξ΄αρχής με το πνεύμα του Ι. Ησυχαστηρίου και η μακαριστή την μετάγγιζε καθημερινώς και στις νεώτερες αδελφές.
Η Γερόντισσα Μεθοδία ήταν ένας ανεξίκακος άνθρωπος με πολλή πίστη στο Θεό. Την Ηγουμενία την έβλεπε σαν ένα διακόνημα και ζητούσε συνεχώς τον φωτισμό του Θεού γι΄αυτό και τις συμβουλές των μεγαλύτερων αδελφών. Αγωνιζόταν νυχθημερόν για την πνευματική κατάρτιση των αδελφών και προσπαθούσε να τους μεταλαμπαδεύσει το πνεύμα του γνήσιου Ορθόδοξου Μοναχισμού σε συνδυασμό με την Ιεραποστολική προσφορά.