Ο Κύριος κρεμάται επί ξύλου σε άδειες εκκλησιές. Οι ζωές μας μπορεί να μην συνεχίζονται κανονικά, ωστόσο το Θείο δράμα εξελίσσεται σε άδειους από σώματα ναούς , σε σκοτεινές εκκλησίες δίχως πολλά αναμμένα κεριά, με ιερείς να βιώνουν μόνοι τα Πάθη του Χριστού, τη Σταύρωση και το θάνατό Του, ενώ οι πιστοί παρακολουθούν από την τηλεόραση και το διαδίκτυο τις αναμεταδόσεις των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Η πίστη όμως δεν χάνεται και ίσως αυτό θα έπρεπε να είναι το μήνυμα των ημερών, καθώς δεν είναι η φυσική παρουσία το ζητούμενο , αλλά η ψυχή. Στην ψυχή θα βρει κανείς, αν στα αλήθεια υπάρχουν, την Αγάπη, την μετάνοια και την συγχώρεση. Η κορύφωση του Θείου δράματος, μας βρήκε στην Αρχαία Κόρινθο, στους Αγίους Αναργύρους, η ατμόσφαιρα κατανυκτική, ενώ η απουσία πιστών από τον Ναό αν και αναμενόμενη, ήταν πρωτοφανής.
