Ο Κορίνθιος Εμίρης και ο…κακομοίρης..!

Πριν απο αρκετά χρόνια, ενώ διαρκούσε η περίοδος της ευδαιμονίας και των τραπεζικών δανείων, δημιουργήθηκε στην Κόρινθο, ένα ισχυρό λόμπι, νεόπλουτων το οποίο δεν έβλεπε κανένα και τίποτα…
Τότε τα λιμάνια της Κορινθίας γέμισαν σκάφη…
Τότε που αναστέναζαν τα Σαββατοκύριακα οι Σπέτσες και η Υδρα απο τα καραβάνια Κορινθίων που δεν έτρωγαν τίποτα λιγότερο απο 5κιλη συναγρίδα ή αστακό.
Το ξένο χρήμα είναι πολύ…γλυκό το άτιμο και τρώγεται εύκολα…
Τότε έμαθαν και την Μύκονο και δεν μπορούσαν να κάνουν μπάνιο πουθενά αλλού εκτός απο την Ψαρρού…
Με ύφος Εμίρη κυκλοφορούσαν τα “Χρυσά παιδιά της Κορινθίας” στα σοκάκια της Μυκόνου και στην Καλντέρα…
Είναι η εποχή που ο άτυπος αρχηγός της ομάδας των Κορίνθιων σελέμπριτις, έριξε την ιδέα να δημιουργηθεί ο σύλλογος “Κορίνθιων πλουσίων”…αλλά τους πρόλαβε ο Αλογοσκούφης..
Η κρίση ξέσπασε, τα δάνεια κόπηκαν, οι τράπεζες ζήταγαν πίσω τα λεφτά..
Τα σκάφη χάθηκαν, γενικώς δεν έμεινε κολυμπιθρόξυλο και άρχισαν τα ζόρια…
Μετά ήρθε η τρόικα και άρχισαν να ζητούν τα λεφτά οι εφορίες…
Όμως μία φορά Εμίρης…για πάντα εμίρης…!
Στην άλλη πλευρά ο Κορίνθιος κακομοίρης δεν πήρε δάνεια, δεν πήρε σκάφη και στα ταβερνάκια την έβγαζε με μαρίδες..Κυκλοφορεί με αυτοκίνητο 15ετίας…
Φυσικά και δεν πήγε στην Μύκονο.
Δεν χρωστά στις τράπεζες, δεν τον κυνηγά η εφορία αλλά τι να λέμε…είναι ξενέρωτος.
ΠΟΤΕ δεν θα γίνει Κορίνθιος εμίρης ότι και αν κάνει, όσα λεφτά και αν μαζέψει δουλεύοντας.
Δεν την έχει την στόφα και την μαγκιά του σελέμπριτι και έτσι νομοτελειακά θα μείνει κολλημένος στις χασαποταβέρνες και δεν θα χαρεί ποτέ ένα γκουρμέ φαγητό της προκοπής…!
Ο Κορίνθιος Εμίρης και στην ψειρού να πάει λόγω χρεών και εκεί μέσα θα κάνει την διαφορά,γιατί όπως και να το κάνουμε είναι “επιτυχημένος”..
Ο Κορίνθιος κακομοίρης στα μάτια του εμίρη θα μείνει για πάντα…κακομοίρης που δεν γνώρισε την χαρά της Ντόλτσε Βίτα…που κάνει τους άνδρες να γίνονται στάρ…!
Λοιπόν, που πας ρε κακομοίρη να σταθείς δίπλα σε ογκόλιθους της επιτυχίας, εσύ ένας απλός τσιμεντόλιθος (που θα έλεγε και ο συγχωρεμένος Γιαννιδάκης) της Κορίνθου;