Ένα βράδυ ο Τίμος Μωραΐτίνης καθώς βολτάριζε σ’ ένα ερημικό ακρογιάλι
του Ξυλοκάστρου, είδε άξαφνα πίσω από ένα βράχο τον Άγγελο Σικελιανό να
κυλιέται ολόγυμνος μέσα στα κύματα και να φωνάζει μερικά από εκείνα τα
γνωστά αρχαιολατρικά παραμιλητά του:
– Πιάσε με από τον αφαλό Αναδυόμενη Αφροδίτη κι έλα να κάτσουμε στον αφρό για να σκάσωμε τον Ποσειδώνα και την Αμφιτρίτη.
Τότε ο Μωραϊτίνης κρύφτηκε πίσω από τον βράχο και υποκρινόμενος τη
γυναικεία φωνή του είπε:
– Όχι κουκλί μου, δεν θα πιαστώ από σένα, γιατί είμαι αναδυομένη και συ
με την κοιλιά που έκαμες είσαι …καταδυόμενος, και θα με βουλιάξεις κι
εμένα!
