Με τους
περισσότερους εμπόρους να έχουν καλύψει τις ανάγκες τους για ελαιόλαδο,
δεν υπάρχει σημαντική κινητικότητα για μαζικές αγορές και για υψηλές
τιμές στο προϊόν, με αποτέλεσμα να υπάρχει πίεση των περιθωρίων κέρδους
όσων ελαιοπαραγωγών έχουν κρατήσει κάποια αποθέματα.
Παράλληλα, σε
ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, ο ανταγωνισμός από αναδυόμενες
«δυνάμεις» στο ελαιόλαδο, όπως η Τυνησία, έχει στρέψει την προσοχή των
Ιταλών εμπόρων προς τα εκεί, ενώ και οι Ισπανοί καταγράφουν μείωση τιμών
και ζήτησης. Το αν αυτό το πτωτικό εμπορικό μοτίβο συνεχιστεί και το
επόμενο διάστημα, είναι πολύ νωρίς για να το πούμε με σιγουριά. Το μόνο
βέβαιο είναι ότι, στην παρούσα φάση, η αγορά ελαιολάδου φαίνεται
«κορεσμένη».
Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία του IOC
(Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου), που δημοσιεύτηκαν τον Φεβρουάριο.
Συγκεκριμένα, πτωτικά κινήθηκαν οι τιμές παραγωγού στην Ισπανία, προτού
σταθεροποιηθούν στα 3,51 ευρώ το κιλό, καταγράφοντας μείωση κατά 9% σε
σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
