Στην Κόρινθο σε καθημερινή βάση διαπιστώνει κανείς ότι η ΕΥΓΕΝΕΙΑ είναι ανύπαρκτη.
Και δεν μιλάμε στις απλές ανθρώπινες σχέσεις, γιατί υπάρχουν πολλοί ευγενείς και καλοπροαίρετοι άνθρωποι.
Μιλάμε για τον δημόσιο βίο.
Εκεί όπου κυριαρχεί η αγένεια, ο εξυπνακισμός, ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και η τραχύτητα.
Πολιτικοί που με ευκολία σπέρνουν χυδιαότητα αν διαφωνήσει κανείς μαζί του..
Αυτοδιοικητικοί, που τα ξέρουν όλα, τα σφάζουν όλα και στα χείλη έχουν το δηλητήριο για όποιον θεωρούν “εχθρό” τους..
Δημοσιογράφοι γενικοί εισαγγελείς, τιμητές των πάντων και ειδήμονες ακόμα και αν δεν ξέρουν γράμματα.
Κρατικοί λειτουργοί και θεσμικοί, γεμάτοι ειρωνία και θρασύτητα.
Η ευγένεια απουσιάζει απο παντού.
Ακόμα και αυτή η ευγένεια που επιβάλλουν οι δημόσιες σχέσεις για να είναι όρθιο το σύστημα.
Με το παραμικρό αρχίζουν οι στολισμοί…Κλέφτης, πουτάνα, απατεώνας, πούστης, λαμόγιο, χασικλής, κοκάκιας και δεν έχει τέλος αυτό.
Αγένεια και χυδαιότητα που πάει μέχρι τους παπούδες και αγγίζει παιδιά και σκυλιά ακόμα, που λέει ο λόγος.
Η ευγένια, αυτή που στην παλιά Κόρινθο ήταν συστατικό στοιχείο της δημόσιας ζωής έχει εκλείψει και έχει παραχωρήσει την θέση σε ένα νέο μοντέλο βαρβαρότητας και χυδαιότητας.
“Σε αυτή την πόλη αντί να αναζητάμε δημάρχους, βουλευτές και σωτήρες, πρέπει να αρχίσουμε να αναζητούμε ευγενείς ανθρώπους που θα κάνουν καλύτερη την καθημερινότητα μας”.
Αυτό μου είπε χθες ένας πολύ σπουδαίος και σημαντικός άνθρωπος και επιχειρηματίας και ήταν η αφορμή για τον σχολιασμό αυτό.
