Την περίοδο της κλασικής αρχαιότητας, οι καλλιέργειες κυδωνιών στην
Ελλάδα ήταν πολύ διαδεδομένες και υπήρχαν τουλάχιστον 10 διαφορετικές
ποικιλίες. Από αυτές, οι πιο φημισμένες ήταν αυτές της Κρήτης και της
Κορίνθου.
Σήμερα, τίποτα δεν θυμίζει το ένδοξο παρελθόν
στην Κορινθία, αφού αυτοί που καλλιεργούν κυδώνια είναι λίγοι, αν και η
τάση είναι αυξητική. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η
καλλιέργεια γίνεται διάσπαρτα και αυτό έχει τις επιπτώσεις στη διάθεση
του προϊόντος. Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας έδωσε η ΔΑΟΚ Κορινθίας,
καλλιεργούνται 105 στρέμματα και παράγονται 150 τόνοι περίπου.
Ο
Σωτήρης Σκάζας, μαζί με τη σύζυγό του, ξεκίνησαν να καλλιεργούν
δοκιμαστικά από το 2011 έξι στρέμματα κυδωνιάς στη Νεμέα, με 362 δέντρα
και εντάχθηκαν το 2012 σε πρόγραμμα βιολογικών προϊόντων.
Σήμερα,
μετά από πέντε χρόνια, ο Σωτήρης Σκάζας δηλώνει ότι «χρειάζεται μία
οργάνωση και μια στρατηγική, ώστε να προχωρήσει το προϊόν και να
μπορέσει να φύγει στο εξωτερικό.
Η κυδωνιά είναι ένα δέντρο
ανθεκτικό, αφού δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα από αρρώστιες ή από
παγετούς. Το μικροκλίμα της περιοχής τού δίνει υψηλά ποιοτικά
χαρακτηριστικά. Αποτελεί μία ιδιαίτερη, συμφέρουσα καλλιέργεια, για τις
ορεινές περιοχές της Κορινθίας αλλά και της Αργολίδας».
Η τιμή του
τα τελευταία χρόνια δεν έχει διακυμάνσεις και φέτος κυμαίνεται από 0,70
έως 0,90 ευρώ, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για μία αξιόπιστη πρόταση
καλλιέργειας, με χαμηλό κόστος.
