Πριν από δύο περίπου χρόνια, περιπατητές που είχαν επισκεφθεί τις
Αλκυονίδες Νήσους, σκάβοντας την ακτή ανακάλυψαν ανθρώπινους σκελετούς.
Ειδοποίησαν τις αρχές οι οποίες έσπευσαν επί τόπου για να εξετάσουν τα
μακάβρια ευρήματα. Κατά τη εξέταση διαπιστώθηκε ότι οι σκελετοί ανήκαν
σε ανθρώπους, των οποίων ο θάνατος οφειλόταν σε εγκληματική ενέργεια. Τα
κρανία έφεραν εμφανή ίχνη από τις τρύπες που είχαν ανοίξει οι σφαίρες
στα κροταφικά οστά.
Επειδή όμως ο θάνατός είχε επέλθει πριν πάρα πολλά χρόνια, κρίθηκε
ότι ακόμη και η εξέταση DNA, δεν θα απέδιδε αποτελέσματα, καθώς κανείς
δεν είχε δηλώσει στις αρχές τις εξαφανίσεις των εν λόγω ατόμων. Έτσι, οι
σκελετοί καταγράφηκε στα αστυνομικά αρχεία ότι προέρχονται από
«αγνώστου ταυτότητας» άτομα, τα οποία υπήρξαν θύματα εγκληματικής
πράξης. Η επικρατούσα άποψη πάντως ήταν ότι τα άτομα αυτά ήταν
λαθρέμποροι , οι οποίοι πιθανόν να δολοφονήθηκαν από τους ανταγωνιστές
τους, στο πλαίσιο του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.
Ο φάκελος, που θα μπορούσε να προσφέρει υλικό για την πλοκή ενός
συναρπαστικού αστυνομικού μυθιστορήματος, έκλεισε εσπευσμένα- δεν
μπορούσε να γίνει και κάτι άλλο, καθώς κανείς δεν ζήτησε την αναψηλάφηση
της υπόθεσης.
Η υπόθεση αυτή που ήρθε στο νου καθώς διάβαζα τα έγγραφα της CIA για
τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις με επίκεντρο την Ελλάδα. Κι αυτό γιατί
στις Αλκυονίδες Νήσους, τα τρία μικρά νησάκια στην καρδιά του
Κορινθιακού Κόλπου, κάποτε λειτουργούσε μία από τις σημαντικότερες
μυστικές βάσεις εκπαίδευσης πρακτόρων της CIA στην Ελλάδα.
Αρχικά η ιδέα
ήταν να δημιουργηθεί ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης στη Ρόδο, αλλά
εγκαταλείφθηκε πολύ σύντομα, γιατί κρίθηκε ότι η επιλογή αυτή είναι
ασύμφορη και δεν εξυπηρετεί τους στόχους της επιχείρησης.
Έτσι, το κλιμάκιο της CIA άρχισε να αναζητεί έναν χώρο που να είναι
σχετικά στο «επιτελικό κέντρο» και της ραδιοπροπαγάνδας σε βάρος των
σοσιαλιστικών χωρών και κυρίως της Αλβανίας που ήταν η Αθήνα, να έχει
πρόσβαση από στεριά και θάλασσα, να μπορεί να «αντικαταστήσει» το
στρατόπεδο εκπαίδευσης που λειτουργούσε στη Μάλτα, να λειτουργεί
υποβοηθητικά στα στρατόπεδα εκπαίδευσης στη Δυτική Γερμανία και, κυρίως,
να διασφαλίζει τη «στεγανότητα» της επιχείρησης.
Την Δευτέρα,14 Ιουλίου 1952, ο επικεφαλής των επιχειρήσεων της CIA
στην Αθήνα ενημερώνει το «Κέντρο» στην Ουάσιγκτον ότι ελπίζει να
ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις ως τις 20 Ιουλίου για την ενοικίαση δύο
ή τριών ακατοίκητων νησιών στη Λιβαδόστρα στο κόλπο της Κορίνθου. «Ο
ιδιοκτήτης, ο οποίος στο παρελθόν ήταν αξιωματικός των ελληνικών
μυστικών υπηρεσιών, συμφώνησε να νοικιάσει τα νησιά για τη δημιουργία
κέντρου εκπαίδευσης».
Έντεκα ημέρες αργότερα, την Παρασκευή, 25 Ιουλίου 1952, ο ίδιος
ανέφερε ότι τα τρία νησιά τα οποία σκέπτονταν να μισθώσουν για κέντρο
εκπαίδευσης είναι ακατάλληλα. «Παρά ταύτα, μία άλλη ομάδα νησιών
στις Αλκυονίδες, στο κόλπο της Κορίνθου έχουν εξευρεθεί. Το ενοίκιο έχει
συμφωνηθεί προς 200 δολάρια το μήνα. Περιμένουμε τα σχέδια για τη
δημιουργία του κέντρου εκπαίδευσης», καταλήγει.
Νωρίτερα, σε μία συνάντηση των επικεφαλής της επιχείρησης στην Αθήνα, είχε ριχτεί, μεταξύ των άλλων, και η ιδέα «για τη μεταφορά του κέντρου εκπαίδευσης από τη Μάλτα ή και τη δημιουργία δεύτερου κέντρου στην Τρίπολη της Λιβύης». Στόχος ήταν να ενισχυθεί το στρατόπεδο εκπαίδευσης στη Δυτική Γερμανία.
Συγκεκριμένα στα πρακτικά της σύσκεψης αναφέρεται:
Παρούσα Κατάσταση JBPARSON (σ.σ. πρόγραμμα εκπαίδευσης ατόμων τα οποία θα είναι διαθέσιμα σε οποιαδήποτε στιγμή)
«Το ηθικό του προσωπικού της JBPARSON έχει βελτιωθεί θεματικά
μετά την απομάκρυνση του επικεφαλής και τα διορθωτικά μέτρα που
ελήφθησαν από τον προσωρινό αντικαταστάτη του. Μόνιμες αλλαγές θα
δρομολογηθούν από το μόνιμο αντικαταστάτη του, διοικητή Christopher P.
Jana , που θα αναλάβει κατά πάσα πιθανότητα τα καθήκοντά του, στις αρχές
Αυγούστου 1952. Η υφιστάμενη δύναμη του JBPARSON ξεπερνά τα 200 άτομα
που υπερκαλύπτει τις δυνατότητες.
»Υπήρξε κάποια συζήτηση από καιρό σε καιρό για τη δημιουργία Guard Company (εταιρείας) στην Τρίπολη της Λιβύης. Η
σκοπιμότητα μιας τέτοιας απόφασης δεν είναι γνωστή. Αν και υπάρχει
κάποια δυσαρέσκεια για την JBPARSON, επειδή οι άνδρες που
δραστηριοποιούνται σε διάφορες εργασίες, εκτιμάται ότι δεν μπορούν να
αποκτήσουν στρατιωτική εκπαίδευση. Μόνο το 50% των αντρών, σε αντίθεση
με αυτό που πιστεύουν οι πολιτικοί ηγέτες, είναι σωματικά ικανοί».
Για τις Αλκυονίδες νήσους επισημαίνεται:
«Τρία νησιά κατάλληλα για χώρο
εκπαίδευσης, βρίσκονται στον Κορινθιακό κόλπο. Υπάρχει μία δυνατότητα
της απόκτησής τους με χαμηλό ενοίκιο σύμφωνα με μία πρόταση που έχει ήδη
υποβληθεί.
»Το σχέδιο προβλέπει την κατασκευή ορισμένων
ημι-μόνιμων κτιρίων, ενώ προβλέπεται να κατασκευαστούν και δύο εικονικές
εγκαταστάσεις ραντάρ. Θα χρειαστούν δύο βάρκες. Ο χώρος για προβλήτα
είναι επαρκής για κάθε μέγεθος σκάφους που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί
ως βάση για τις θαλάσσιες διεισδύσεις.
Το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα πίστευε ότι η λειτουργία του στρατοπέδου
εκπαίδευσης στις Αλκυονίδες Νήσους, θα τους έλυνε τς χέρια, καθώς ως
τότε είχαν επιλέξει ένα πολύπλοκο σύστημα ώστε να διασφαλίσουν τη
στεγανότητα της επιχείρησης. Έτσι, επέλεγαν άτομα από τα στρατόπεδα
προσφύγων στο Λαύριο και τη Σύρο, τα οποία ήταν κάτω από τον απόλυτο
σχεδόν έλεγχό τους χωρίς καν να το γνωρίζουν οι Έλληνες υπάλληλοι ή από
χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, τα έστελναν με πλαστά
ταξιδιωτικά έγγραφα για εκπαίδευσης τη Γερμανία και, κατόπιν, με
μυστικές πτήσεις τους μετέφεραν εκ νέου στην Ελλάδα, όπου διέμεναν σε
στρατόπεδα στην Αττική («φάρμα» ή «ράντζο») ή σε διάφορα
σπίτια-κρησφύγετα, όπου εκπαιδεύονταν κυρίως στη χρήση ασυρμάτου, πριν
μεταφερθούν με ειδικά διασκευασμένα αεροπλάνα και ριχθούν στις πρώην
σοσιαλιστικές χώρες.
Πρωτού όμως το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα προτείνει τη δημιουργία
βάσης στις Αλκυονίδες Νήσους, είχε προηγηθεί ένα έντονο παρασκήνιο, γύρω
από τη δημιουργία ραδιοφωνικού σταθμού προπαγάνδας σε βάρος των πρώην
σοσιαλιστικών χωρών, κάτι που δεν είναι άσχετο με τις πολιτικές
εξελίξεις στην Ελλάδα, καθώς εκτιμάται ότι επηρέασε ακόμη και την
ανάληψη πρωτοβουλίας για την εξάρθρωση του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ.
Ένα χρόνο πριν ριχθεί η ιδέα για τη δημιουργία βάσης στις Αλκυονίδες
Νήσους, σε ένα υπόμνημα του admiral Leslie C. Stenens στον Wisner
(Ιανουάριος 1952) αναφέρεται ότι το πλοίο irmay, στο οποίο οι ΗΠΑ
σκόπευαν να εγκαταστήσουν πλωτό ραδιοπομπό και το οποίο θα έπλεε κάτω
από τη μπότα της Μάλτας– όπως είδαμε σε προηγούμενα σημειώματα -, «αγοράσθηκε
από ιδιωτικά κανάλια τα οποία δεν μπορούν να αποκαλύψουν οι πράκτορες. Ο
εξοπλισμός μεταφέρθηκε στο πλοίο με πλήρη μυστικότητα.. Τοποθετήθηκε σε
δύο δωμάτια στα οποία δεν είχε κανένας εργάτης πρόσβαση. Είχαν πει ότι ο
εξοπλισμός αφορά ερευνητικό πρόγραμμα. Το πλοίο φυλασσόταν σε μία αυλή
με την βοήθεια του ιδιοκτήτη.
Πηγή
