Οταν ζήτησα δημόσια την τοποθέτηση των κκ. Νανόπουλου, Πανταζή και Δημητρόπουλου για ένα σοβαρό θέμα ηθικής τάξης, ούτε τρελάθηκα, ούτε ήθελα να περάμβω στα εσωτερικά της αντιπολίτευσης.
Το δήλωσα απο την πρώτη μέρα ότι είναι πλέον σε ανοικτό και ΔΙΑΡΚΗ ΠΟΛΕΜΟ με τους ρουφιάνους της πόλης και τους υποκριτές.
Στην προεκλογική περίοδο του 2014 βρέθηκα με μεγάλη πολιτική αντιπαράθεση με την “Συμμαχία Πολιτών”.
Γνωρίζουν οι πάντες ότι δεν μετέφερα αυτή την αντιπαράθεση σε προσωπικό επίπεδο.
Ούτε μία λέξε δεν γράφτηκε σε προσωπικό επίπεδο για τον επικεφαλής ή τους υποψήφιους του συνδυασμού.
Ούτε ένας δεν έχει παράπονο ότι έγραψα τότε εγώ και οι συνεργάτες μου έστω μία λέξη.
Είναι εντιμότερο να είσαι αντίπαλος με κάποιον και να παλεύεις για αρχές και θέσεις, παρά να του την φέρνεις πισώπλατα.
Ημουν απλά απέναντι.
Το είδατε και απο τις απαντήσεις της “Συμμαχίας Πολιτών”.
Βλέπω εδώ και καιρό “δημοσιογράφους” που με ευκολία πάνε απο το γραφείο του δημάρχου στο γραφείο του προέδρου του επιμελητηρίου και μεταφέρουν βρωμιά, ψέμματα και χυδαιότητα.
Βλέπω καιροσκόπους τάχα επιχειρηματίες που κάνουν το ίδιο.
Βλέπω δημοτικούς συμβούλους που όταν θυμώνουν με τον ένα, πάνε στον άλλο και λένε ασύλληπτα πράγματα και ΚΑΝΩ ΕΜΕΤΟ.
Δεν είμαι στο επικοινωνιακό επιτελείο του Αλέκου Πνευματικού.
Δεν ήμουν ποτέ.
Δεν ανακατεύθηκα ποτέ στα διοικητικά ή πολιτικά του δήμου.
Η συμμετοχή μου είναι η αυοσυστράτευση μου ΜΟΝΟ προεκλογικά. Και μέχρι εκεί.
Είμαι σε ανοικτό ΠΟΛΕΜΟ με τους ρουφιάνους και τους υποκριτές που δυστυχώς ΔΙΟΙΚΟΥΝ την πόλη και την δηλητηριάζουν, γιατί πάλι δυστυχώς με ευκολία τους ακούν οι πολιτευόμενοι.
Και ο λόγος είναι ότι μερικά σκουπίδια της δημοσιογραφίας και της ζωής προσπάθησαν να με εξισώσουν με τα μούτρα τους.
Σιχαίνομαι τα διπλά παιχνίδια και τα υποκριτικπά χαμόγελα.
Ο πόλεμος μόλις ξεκίνησε.
Εναν-έναν θα τους βγάζω στην φόρα για να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Ξεκαθάρισα την θέση μου με την αντιπολίτευση δημόσια και με τον ίδιο τρόπο θα ξεκαθαρίσω την θέση μου με τα τρωκτικά που κινούνται στον χώρο της συμπολίτευσης.
Εκεί να δείτε τι γίνεται.
Πολλοί απο αυτούς που ανεβαίνουν τα σκαλιά του δημαρχείου έπρεπε να φεύγουν έξω με κλωτσιές.!
Οταν μία κοινωνία ανέχεται την βρωμιά σιγά-σιγά μπαίνει σε αυτή.
Σέβομαι όσους είναι δημόσια απέναντι μου και τους τιμώ.
Προτιμώ να πίνω καφέ με τους αντιπάλους παρά με τις λούγκρες που τάχα είναι φίλοι.
Γιάννης Λάμπρου